انگار دهانه ذکر است این خانه، چشمه جوشان تسبیح، می‌گردیم و لب می‌زنیم: «اللّهم البیت بیتک و الحرم حرمک و العبد عبدک» این خانه، خانه است؛ می‌بینم. این حریم، حریم تو است؛ حس می‌کنم. ای‌کاش می‌فهمیدم! می‌گردیم، تودرتوی براده‌ها، لابه‌لای پروانه‌ها.
خدا دنبال بهانه برای آمرزیدن بنده‌اش می‌گردد
