روزگار غریبی است، چرا هر چه جلو می‌رویم انگار ایستاده‌ایم، به قول حمید هامون در فیلم داریوش مهرجویی خطاب به دکتر روانشناس « … من مرتب شیلنگ تخته می‌اندازم ولی به هیچ جایی نمیرسم دکتر، دارم فرو می‌رم.»
روزگار غریبی است، چرا هر چه جلو می‌رویم انگار ایستاده‌ایم، به قول حمید هامون در فیلم داریوش مهرجویی خطاب به دکتر روانشناس « … من مرتب شیلنگ تخته می‌اندازم ولی به هیچ جایی نمیرسم دکتر، دارم فرو می‌رم.»
