وقتی که آل‌پاچینو در بعدازظهر سگی فریاد زد، وقتی که داستین هافمن در فارغ‌التحصیل سرگردان به آینده می‌نگریست، یا وقتی که آلن دلون در سامورایی در سکوتی مرگبار به زندگی پشت می‌کرد، این صدای خسروشاهی بود که به این لحظات جان می‌بخشید. نه تقلید، نه کپی‌برداری، بلکه خلق دوباره یک شخصیت با تمام روح و جانش.
صداپیشگی جواد پزشکیان در «لورل و هاردی»/ نگاهی به دوبلورهای ماندگار ایران؛ آنه، تکرار غریبانه روزهایت چگونه گذشت…/وقتی آلن دلون به زندگی پشت کرد
