همه اعتقاد داریم که عبادت و بندگی، انسان را از سقوط در منجلاب فساد بازمی دارد، ولی چگونه بندگی و عبادتی؟ چه بسا افراد بسیاری را سراغ داریم که نمازشان ترک نمی شود، ولی از انجام گناه هم ابا ندارند! پس چه نوع عبادتی انسان را از منکر باز می دارد؟ عبادتی که بر بنیاد شناخت و تفکر باشد، یا عبادت تقلیدی، ساختگی و عادتی؟
