سینمای ایران چه بخواهیم چه نخواهیم، جدا از فقدان ژانرگرایی صحیح، سالهاست با الفاظ و عناوینی دسته‌بندی شده؛ سینمای ملی، سیاه‌نما، عام‌پسند، مذهبی، ارزشی و…. تا به نوعی آثار مورد نظر جریان‌های فکری رایج در جامعه را شامل باشد. آثاری که در پی تولید آنها، بعضا سرمایه‌های کلانی صرفا تلف شده و مضاف بر آنکه رغبتی در مخاطبان ایجاد نکرده‌اند، به نقطه ضعفی از دید منتقدان نیز بدل گشته‌اند.
