افزایش جمعیت کشور و برتری طب پیشگیری بر طب درمان از یک سو، و گسترش فعالیتهای تولیدی تحقیقاتی از سوی دیگر، مسئولان وقت وزارت بهداشت و انستیتو پاستور ایران را بر آن داشت تا در سال ۱۳۴۹ زمینی به وسعت ۱۸ هکتار را در کیلومتر ۲۵ بزرگراه تهران کرج، برای تاسیس مرکز تولیدی تحقیقاتی در نظر بگیرند.
