پس از قریب سی سال خدمت در صحنهی تئاتر به این نتیجه رسیدهام که راه غلط و خطایی را پیمودهام و عمرم عبث و بیهوده گذشته زیرا در جامعه آنچه ارزش ندارد هنر و آنکه مورد نظر نیست هنرمند میباشد گاهی فکر میکنم که اگر من به جای کارهای هنری به دنبال خیاطی و یا سایر مشاغل میرفتم امروز از هر لحاظ زندگیام تامین بود و بر گذشته افسوس نمیخوردم.