در جهان سیاستگذاری، گاهی آنچه به عنوان راهحل تجویز میشود، خود به بخشی از مشکل تبدیل میشود. خط سیر رسانههای کشورمان در سالهای اخیر، ویترین خوبی برای تماشای یکی از این تناقضات دراماتیک است. زمانی سیاستگذاران در کشورمان تصمیم گرفتهاند، برای کمک به اقتصاد رسانه و در امان نگاه داشتن رسانهها از تکانهها و تلاطمات اقتصاد بلاخیز ایران به آنها یارانه بپردازند اما این یارانهها نه تنها منجر به بهبود وضع صنعت رسانه در ایران نشده بلکه در سالهای گذشته شاهد کاهش مستمر تیراژ مطبوعات، افت کیفیت محتوای تولیدی و کاهش اعتماد عمومی به رسانههای رسمی بودهایم.