توضیح نهایی هرچه که باشد، به نظر می‌رسد تجربه‌ی رنج به غایت برای رشد و پرورش دو مولفه اصلی خردمندی ، درک ارزش ها و تامل کردن در خویشتن، ارزشمند است، چنان که بدون آنها در دستیابی‌مان به آن فضیلت عملی که در مرکز زندگی معرفتی و عملی‌مان قرار دارد جای تردید خواهد بود. بدیهی است که رنج برای دستیابی به خرد کافی نیست؛ اما ملاحظات فوق قویاً نشان می دهند که لازم است.
