او در زمانی که فاجعه بمباران هستهای حلبچه روی داد، فرزندان خود را به سوئد برد و خود به کردستان بازگشت و مدتی هم در ارومیه و اشنویه سکونت داشت و مبارزه با حکومت صدام را در آنجا ادامه داد. او معتقد است که ایران تلاش زیادی کرد تا دنیا را از فجایع صدام در بمباران شیمیایی حلبچه آگاه کند.
