تجافی در لغت به معنای قرار نداشتن در جای خود و برداشتن چیزی از محلش است. در احکام اسلامی، تجافی به معنی دور کردن بازوان و آرنج‌ها از پهلو، بلند کردن شکم از زمین در سجود، و قرار گرفتن به حالت نیم‌خیز در تشهد تعریف شده است.
تجافی در لغت به معنای قرار نداشتن در جای خود و برداشتن چیزی از محلش است. در احکام اسلامی، تجافی به معنی دور کردن بازوان و آرنج‌ها از پهلو، بلند کردن شکم از زمین در سجود، و قرار گرفتن به حالت نیم‌خیز در تشهد تعریف شده است.
