در روانشناسی، نارسیسیسم (خودشیفتگی) به شخصیتی اطلاق میشود که به تحسین مفرط، بزرگنمایی تواناییها، و بیتحملی نسبت به انتقاد گرایش دارد.این ویژگی معمولاً ریشه در خلأهای روانی دوران کودکی دارد.

در روانشناسی، نارسیسیسم (خودشیفتگی) به شخصیتی اطلاق میشود که به تحسین مفرط، بزرگنمایی تواناییها، و بیتحملی نسبت به انتقاد گرایش دارد.این ویژگی معمولاً ریشه در خلأهای روانی دوران کودکی دارد.