ساختار تصمیم‌سازی ایران به خصوص در سطوح استانی برای بازیابی این منابع چندگانه باید بتواند در تمام ارکان، ایجاد فرصت‌های برابر و منصفانه، ارزیابی مستمر بهره‌وری و پاداش به بهترین عملکرد، رو آوردن به کنشگری جریان‌های اجتماعی و بازیگری مردم به عنوان حامیان و ناظران سیاست‌های ملی را جایگزین حامی پروری و ایجاد فرصت‌های درآمدی رانتی کند.
