در عملیات «والفجر ۴» دیدم دو نفر از بچه‌های گردان که به‌شدت مجروح شده بودند، درحالی‌که یکدیگر را در آغوش گرفته بودند، مظلومانه و با لبخندی که بر لبشان خشک شده بود، شهید شده‌اند. بدنم از دیدن آن صحنه زیبا و در عین حال غم‌انگیز به لرزه افتاده بود و چشمانم از اشک پر و خالی می‌شدند.
